Madelaine

Maximilian over onze Madelaine

Hmmm, eigenlijk zou ik veel liever over mijn broer schrijven, misschien een paar oude rekeningen vereffenen ;-). Maar het lot heeft me een meisje gegeven – en nog wel mijn eigen zus. Wat een dag. Goed dan.

Wil mama dat horen? Eigenlijk zou ze haar koffers kunnen pakken en twee maanden de wereld rondreizen. Madelaine zou voorlopig thuis de boel runnen. Met haar slimme 12, oh sorry, 13 jaar. Oeps, ik en verjaardagen. We vieren ze echt in ons gezin. Met een verjaardagsmuts in de ochtend, een groot feest overdag en zo. Sorry. Uitweiden. Ja, ze is een geboren opvolgster in het hotel, je krijgt het gevoel dat ze vandaag graag bij de receptie zou staan om met het personeel te praten en de recepten voor het diner samen te stellen. Een gastvrouw van vlees en bloed. Wat een zus. Maar terug naar de toekomst: ze houdt ervan om in de frisse lucht te zijn, de hellingen af te razen, over de paden te sleeën en mensen te verbazen met haar ongelooflijke uithoudingsvermogen. Of het nu in aardbeienland is, op paddenstoelenjacht of broederlijk pesten. Gelukkige Theresa. Over Theresa gesproken: wat ze met haar gemeen heeft: Haar talent om snaren te laten klinken en mensen te laten zingen. Ik hou van jou.